iGostyn.pl reklamy

Poradnik

Czujnik czadu - czy warto mieć go w domu?

Czujnik czadu - czy warto mieć go w domu?

Tlenek węgla (czad) zwany jest cichym zabójcą, gdyż nie można go poczuć, zobaczyć czy usłyszeć. Pomocą w wykryciu zagrożenia jest czujnik czadu, który można kupić już od kilkudziesięciu złotych. Nie jest to ogromny wydatek, a może ocalić życie.

CZAD

Tlenek węgla powstaje przy niepełnym spalaniu materiałów palnych. Proces ten zachodzi przy niedostatku tlenu  w otaczającej atmosferze. Jest gazem niewyczuwalnym przez zmysły człowieka (bezwonny, bezbarwny i pozbawiony smaku), blokuje dostęp tlenu do organizmu, wiąże się z hemoglobiną szybciej niż tlen, przy długotrwałym kontakcie powoduje  śmierć przez uduszenie. Głównym źródłem zatruć w budynkach mieszkalnych jest niesprawność przewodów kominowych: wentylacyjnych, spalinowych i dymowych.

 

Nie bagatelizuj następujących objawów: 

  • duszności,
  • bólów głowy,
  • nudności,
  • osłabienia,
  • przyśpieszenia czynności serca,

ponieważ mogą być sygnałem, że ulegasz zatruciu czadem. W takiej sytuacji natychmiast przewietrz mieszkanie, w którym się znajdujesz, wyjdź na zewnątrz, zadbaj o bezpieczeństwo swojej rodziny, wezwij straż pożarną i zasięgnij porady lekarskiej.

 

CZUJKI CZADU

Po co Ci czujnik tlenku węgla?

Wykrywa ona już minimalne, a nadal bezpieczne dla życia stężenie tlenku węgla (czadu) w powietrzu i natychmiast to sygnalizuje przez głośny alarm i migoczącą czerwoną diodę. Dzięki temu masz czas, by zapobiec zatruciu czadem, zwanym potocznie „cichym zabójcą”. Rozważ zamontowanie takiej czujki w pomieszczeniu, w którym znajduje się kominek, w sypialni - śpiących trudno obudzić, a także w pobliżu podgrzewacza gazowego, tzw. junkersa. Pamiętaj o konieczności właściwego użytkowania czujki tlenku węgla – tylko  w pełni sprawna i odpowiednio konserwowana skutecznie ostrzeże Cię przed „cichym zabójcą”.

Montaż czujnika czadu nie jest skomplikowany. Można go więc wykonać samodzielnie, przestrzegając zaleceń podanych w instrukcji obsługi dołączonej przez producenta. Najczęściej umieszcza się go:

  • na ścianie, na wysokości głowy dorosłego człowieka, czyli około 180 cm na podłogą i co najmniej 30 cm od sufitu (niektóre modele przeznaczone są do umieszczenia na suficie lub postawienia na płaskiej powierzchni);
  • w pobliżu potencjalnego źródła emisji tlenku węgla, ale nie dalej niż 6 m od niego (gdy będzie to kuchenka lub piekarnik gazowy, to nie bliżej niż 1 m od nich);
  • z dala od okien oraz wentylacyjnych otworów nawiewnych;
  • w miejscu nienasłonecznionym, niezagrożonym bezpośrednim wypływem wody z natrysku, bądź spalin z urządzeń grzewczych. Detektor należy też chronić przed parami cieczy agresywnych (np. rozcieńczalników) - skraca to jego trwałość;
  • w miejscu nieosłoniętym meblami, zasłonami lub innymi przedmiotami ograniczającymi dopływ powietrza.

 


Źródło: Komenda Powiatowa Państwowej Straży Pożarnej w Krapkowicach




Czytaj również


zamów reklamę